"شیشه" فرد را به سوی رفتارهای خشونت آمیز سوق می‌دهد

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمدرضا قدیرزاده صبح سه شنبه در کنفرانس پیامدهای سوء مصرف مواد مخدر وروان گردان و پیشگیری از آن با اشاره به این که «دی مت آمفتامین هیدروکلرید یا به زبان عامیانه «کریستال» یک ماده قدرتمند، اعتیاد آور، محرک و به شکل ترکیبی و مصنوعی است،  بیان کرد: افراد شیاد این ماده را در ایران با عنوان نشئه آور بدون اعتیاد تبلیغ می کنند، ولی این طور نیست.

وی افزود: درواقع «شیشه» بسیار اعتیاد آور و نسبت به دیگر آمفتامین ها از نظر اجتماعی، عاطفی، روانی و حتی تحرکی آسیب بیشتری به فرد وارد می کند و افرادی که به دنبال تنوع هستند به این ماده رو می آورند.  

کریستال مخدری برای میهمانیهای شبانه

قدیرزاده با اشاره  به این که «کریستال» اغلب به صورت تفریحی در مهمانی ها و برای بالا بردن و وسعت دادن به لذات جنسی و در بعضی موارد برای بیدار ماندن مصرف می شود گفت: درواقع شیشه تقریباً همان خواص اکستازی را دارد با این تفاوت که اکستازی اغلب به صورت قرص و خوراکی و به ندرت به وسیله روش جذبی از طریق پوست مصرف شده، اما شیشه به صورت تدخین یا کشیدنی استفاده می شود.

شیشه فرد را به سوی رفتارهای خشونت آمیز سوق می دهد

مدیر کل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور با اشاره به این که شیشه، اثری ترکیبی از توهم زایی و تحرک بخشی دارد و سیستم مرکزی اعصاب را تحریک کرده و باعث بروز نوعی تشنج و حرکات غیر قابل کنترل به همراه تعریق، گشادی مردمک چشم و در مجموع، کنش های شدید رفتاری می شود، اظهار داشت: به عقیده متخصصان بر خلاف مخدرهای افیونی مانند تریاک که عموماً آرام بخش هستند و استعمال کننده را به سمت سکون و کندی حرکت می برند شیشه، فرد را به سمت رفتارهای خشونت آمیز سوق می دهد.

وی اظهار داشت: مصرف «شیشه»، باعث افزایش انرژی، پر فعالیتی، شادابی، بی خوابی، افزایش تمرکز، بالا رفتن درک و حس اعتماد به نفس می شود که مسمومیت با این ماده می تواند علائم خفیف (افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، اضطراب، پرخاشگری) تا شدید (بالا رفتن درجه حرارت بدن، فعالیت بیش از حد عضلانی و تخریب بافت عضلانی، تشنج، کما و مرگ، را ایجاد کند.  

مشاور رئیس سازمان پزشکی قانونی کشور تصریح کرد: اگر بیمار معتاد به این ماده مخدر شانس بیاورد و دچار جنون و توهم نشود، افسردگی های شدیدی گریبان این فرد می شود که کنار آمدن با آن تقریباً محال است.

قدیرزاده گفت: کریستال به شکل بزرگ و شفاف و مانند کریستال های واقعی، شبیه شیشه ای که خرد و پودر شده و یا تکه های ریز یخ و یا خرده های ریز نبات است و به رنگ های صورتی، شفاف و زرد یافت می شود. می توان گفت که «شابو» که در آسیای جنوب شرقی و خاور دور رواج دارد نیز شباهت هایی با این ماده دارد.  

وی با برشمردن عوارض مصرف شیشه گفت: این ماده توهم زایی و اثرات محرک را با هم ایجاد می کند، در واقع کریستال یا شیشه محرک بسیار قوی است که فعالیت‌های مرکزی سیستم عصبی را سرعت می دهد و می توان گفت که اثرات مت آمفتامین بسیار شبیه کوکائین است، به جز اینکه این اثرات، مدت بسیار بیشتری طول می کشد.  

قدیرزاده با اشاره به این که بسیاری از مصرف کنندگان «شیشه» دچار پوسیدگی دندان می‌شوند، که علت دقیق آن روشن نیست، گفت: اما تصور می‌شود به علت کاهش جریان خون به دندان ها و لثه ها، خشکی دهان و کاهش ترشح بزاق ایجاد شود که می توان گفت که مصرف مداوم و دراز مدت شیشه موجب سوء ظن و توهم، خشونت، کاهش شدید قوه حافظه، توهم های شنوایی و بینایی شده و افسردگی و جنون آنی و بسیاری از اختلالات عصبی را به دنبال دارد.

این کارشناس مواد مخدر اظهار داشت: برخی از تأثیرات فیزیکی معمول ناشی از استعمال کریستال را می توان به خشکی دهان ،افزایش سرعت تنفس ، سردردهای طاقت فرسا، سرگیجه و حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن ، بالا رفتن فشار خون، بالا رفتن حرارت بدن، تپش قلب ، خشکی، سوزش و ترک لب ها ، بزرگ شدن مردمک چشم ،سیاهی رفتن چشم ، لرزش دست ها و انگشتان و هم چنین قفل شدن فک ها را اشاره کرد.

وی با اشاره به این که انرژی زایی شیشه، کاذب و بسیار خطرناک است، گفت:  فرد پس از مصرف تا حدود 72 ساعت به شدت بی خواب می‌شود و نیاز بدن به انرژی به حدی افزایش می یابد که ممکن است بافت‌های حیاتی آسیب ببینند.

قدیرزاده با بیان این که  استفاده از کریستال می تواند نیاز و فعالیت جنسی فرد را به طور غیر عادی افزایش دهد، اظهار کرد: این تاثیر به همراه دیگر تأثیرات استعمال این ماده ممکن است فرد را به قدری بی توجه و از خود بی خود کند که شخص در فعالیت های جنسی افراط کند که قطعاً آسیب های غیر قابل جبرانی را به همراه دارد و امکان ابتلا به ویروس HIV و دیگر بیماری های مقاربتی را افزایش می‌دهد.

مدیر کل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور یادآور شد: فاز اولیه شیشه تنها یک محرک بسیار قوی است که اثرات آن شامل رفع خستگی، احساس شادابی و سرخوشی و ... است که در مراحل بعدی مصرف تبدیل به یک توهم زای بسیار شدید می شود.  اغلب مصرف کنندگان این ماده، در ماه های اول مصرف اثرات توهم زایی بسیار کمی را تجربه کرده اند و فاز غالب آنها لذت بردن بسیار زیاد، تجربه داشتن سطح بسیار بالا انرژی، خلاقیت فراوان ذهنی و ... بوده  ولی پس از گذشت مدتی از مصرف، تمامی این مسایل از کنترل فرد مصرف کننده خارج می‌شود.

وی تاکید کرد: متخصصان درمانگر اعتیاد می گویند برای درمان کسی که به این ماده ی محرک شیشه اعتیاد پیدا می کند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز می شود تنها به کاهش علایم ناراحت کننده بیمار کمک می کند.  

قدیرزاده با اشاره به این که برای ماده «شیشه» داوری خاصی وجود ندارد، گفت:نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مرفین دارند مثل تریاک، کرک و هرویین، داروهایی مثل متادون و بوپرنورفین تجویز می شود، اما برای شیشه داروی خاصی وجود ندارد و داروهایی که استفاده می شود داروهای کمکی از جمله ضد اضطراب ها و ضد افسردگی هاست که این داروها در کاهش علایم بیمار مؤثر هستند.  

وی گفت: برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه بر اساس مدت و نوع و روش مصرف ممکن است که فرد نیاز به درمان دارویی به شکل بستری شدن یا سرپایی داشته باشد.